Amatorka jemioły

Najbardziej znanym zimowym gościem odwiedzającym nasz kraj jest jemiołuszka. Ten książkowy przykład ptaka przylatującego do Polski na zimę kojarzy każde dziecko. Jemiołuszka jest nie tylko ładna, z gęstym upierzeniem urozmaiconym kolorowymi piórami, ale też łatwo ją obserwować. Zamieszkuje teren północno-wschodniej Europy i Syberii, gdzie dość trudno jej wejść w konfrontację z człowiekiem. Dlatego podczas ferii zimowych, które spędza w Polsce, jest mało płochliwa, co daje nam możliwość podziwiania jej już z odległości kilku metrów.

Północnoeuropejskie i syberyjskie lato, podczas którego jemiołuszka wychowuje młode, jest co prawda krótkie, ale dzień świetlny jest dużo dłuższy niż w Polsce. To też rekompensuje jemiołuszce możliwość znalezienia pokarmu, którego w tym czasie na Syberii i w północnej Skandynawii jest bardzo dużo. Chodzi oczywiście o owady stanowiące główne menu jej szybko rosnących młodych. Gniazdo z gałązek, trawy i porostów buduje przeważnie na drzewach i krzewach iglastych, w pobliżu wody bądź bagien. To gwarantuje jej ciągły dostęp do dużej liczby owadów. W jednym lęgu jemiołuszka jest w stanie wyprowadzić nawet 5 piskląt.

Ptak ten nie sugeruje się kalendarzem czy układem gwiazd, tak jak ptaki wędrowne, które przemierzają często tysiące kilometrów. Swoją decyzję o opuszczeniu domu rodzinnego podejmuje wraz z pobratymcami w zależności od spadającej temperatury. Jeśli na Północy panuje zimna jesień, jemiołuszki można obserwować w Polsce już od listopada. Jeżeli nasza zima jest krótka i ciepła, jemiołuszki mogą wrócić do swoich domów pod koniec lutego – w przeciwnym wypadku pozostają do końca marca.

Podczas żerowania obsiadają gromadnie drzewo lub krzew, wydając przy tym szczebiotliwy, przenikliwy głos. W czasie zimowiska ptaki zjadają owoce jarzębiny, głogu, dzikiej róży i kaliny. Jemiołuszka jako jeden z nielicznych ptaków zjada także owoce jemioły, które dla innych gatunków są zbyt duże do przełknięcia. Jemioła jest półpasożytem wielu gatunków drzew, a jej zimozielone kule z białymi owocami są doskonale widoczne dla jemiołuszki nawet z daleka. Jemioła owocuje właśnie zimą, kiedy wiele ptaków poszukuje pokarmu. Kleiste owoce, mimo że są smaczne, przytwierdzają się do dzioba, a ptaki chcąc się od nich uwolnić, przyklejają je do sąsiedniej gałęzi. W taki właśnie sposób jemioła, wykorzystując apetyt wygłodniałych zimą zwierząt, rozsiewa swoje nasiona. Czasami zdarza się jednak, że ptak połknie cały owoc. W przypadku jemiołuszki trawi ona jedynie mięsistą otoczkę nasionka, a ono samo opuszcza przewód pokarmowy ptaka już po kilkunastu minutach. Lekkie nadtrawienie otoczki nasionka sprzyja jego szybszemu kiełkowaniu.

 

Komentarze
Załaduj więcej podobnych artykułów
Załaduj więcej Redaktor
Załaduj więcej Dla siebie

Dodaj komentarz

Sprawdź też

Trendy i przyszłość w wypożyczaniu sprzętu budowlanego: od zrównoważonego rozwoju do automatyzacji.

Branża budowlana nieustannie ewoluuje, podążając za najnowszymi trendami i innowacjami, kt…